24 Kasım 2009 Salı

İYİKİ DOĞDUN MELEĞİM....

Meleğimm...
25.11.2006 Hayatımın en güzel günüydü.
Ne zaman o günü yazmaya çalışsam boğazıma birşeyler tıkanıyor yutkunamıyorum,sanki bütün kelimeler donuyor herşey kifayetsiz kalıyor.Nasıl bir günkü bu, en mutlu günün ama anlatamıyorsun mutluluğu....İşte o günün adı ZEYNEP...
Doğum günün kutlu olsun meleğim....iyiki doğdun,nice mutlu senelere,hayatın hep maviliklerle dolu olsun hep gül sağlıkla,SENİ ÇOK SEVİYORUM...Pamuğumm.....
Annen

17 Haziran 2009 Çarşamba

16 Haziran 2009 Salı

EVİMMM (17.06.2009)


7 yaşındaydım bu eve Erzincandan geldiğimde.İstememiştim gelmeyi çünkü babaannemi orda bırakmıştık,geldiğimizde tek katlıydı,camda oturur babaannemin gelmesini bekler ağlardım.Komşumuz olan ve babaanneme benzeyen bir teyze vardı,onu çağırırdım çok özlerdim babaannemi çok......O çocuk kalbimle çok acı çekerdim.Yani bir çocuğun alıştığı yerden,sevdiği insanlardan kopması ne demektir bilirim.İlk bu eve girdiğimizde babamın kardeşlerim ve benim için alıp odada duvar kenarına dizdiği terlikleri unutamıyorum çok sevinmiştim.O günden sonra unutamadığım iki şey, babaannemin biz köyden çıktığımız halde hala duyduğum ağlama sesi ve babamın bize aldığı terlikler.......Zaman çok çabuk geçiyor,sonra büyüdüm okul,iş derken evlendim.Meleğim doğdu kızım Zeynep....ve artık evimi çok seviyorumdum,kızımda ilk bu eve geldi.Bu evde büyümesini isterdim...Kızım doğduktan 9 gün sonra babaannemi kaybettim,2.5 sene oldu hala inanamıyorum ve artık köyede gitmek istemiyorum.Babaannemle birlikte köyde uzaklara gittiii...Şimdi bu evde artık bizim değil..kızım bu evde 2.5 sene kalabildi.Çok isterdim meleğim bu evde büyüsün apartman dairelerinde kısıtlı bir hayat yaşamasın olmadı....Artık ağlayarak geldiğim ama sonra çok sevdiğim bu evde yok, babaanemde yok,çocukluğumda yok ve birdaha hiç olmayacaklar.Anladımki büyüdükçe sevdiklerini kaybediyor insan..Meleğim umarım sen büyüdükçe sevdiğin alıştığın hiç bişeyi kaybetmezsin o çocuk kalbin hep sevdiklerinle alıştıklarınla kalır...

Ender & Zeynep & Berkan


20 Mayıs 2009 Çarşamba

16 Nisan 2009 Perşembe

16.04.2009





Annemle paylaşamıyorum babamı....















ZEYNEP NELER YAPIYOR...

Meleğim..(16.04.2009)

29 aylık Zeynep ,
Yani artık bebek değilsin meleğim.Büyümenin aşamalarını hızla ve başarıyla geçiyorsun.4 aylıkken diş çıkarman,6 aylıkken anlaşılır şekilde kelimeler söylemen,8 aylıkken yürümen,1 yaşını geçtikten kısa bir süre sonra wc işinide halletmen,kesinlikle bırakamaz dediğimiz emziğide 2 yaşında bırakman ve artık yemeğinide kendin yemeye başlaman,bunlar senin şimdiye kadar elde ettiğin başarıların.Tebrik ederim meleğim..
Artık seninle sohbet edebiliyoruz yani sen annenin yareni oldun.Konuşman cümle kurman süper,herşeyin bilincindesin.Seni izliyorum hayran hayran..Tabi hep şükrediyorum Allaha.
Seni seviyorum anne,sana aşığım diyişin zaten beni kanatlandırıyor.Konuşuyor, düşünüyor, yorum yapıyorsun.Kimse seni kandıramıyor,herşey istediğin gibi istediğin zaman olucak,ama rica edildiğindede kimseyi kıramıyorsun.Tabi bu rica işini çok iyi kullanıyorsun.Örneğin istediğinde verilmeyeceğini bildiğin bişeyi isterken bunu bana verebilirmisin?,bunu alabilirmiyim?,tabi kimse bu rica karşısında seni kıramıyor.Vaz geçilmezlerin anneannen ve deden,tabi sende onlar için öylesin.Dedenin yanında seni üzmek seni kırmak söz konusu bile olamaz.Yemek işinde bu aralar iyisin.Hatta ben büyüdüm kendim yerim diyor alıp yiyiyorsun.Ara sıra doktorluk yapıp bizi muayene bile ediyorsun.Naz yapmak istediğindede parmağın kaşınsa ben hastayım beni doktora götür diyorsun :)Yatağa yattığında dua edişin süper Bismilla rararara(Bismillahi rahmani rahim) Allahım sana şükürler olsun,anname babama sağlık ver vs.Yanında üzülmek es kaza ağlamak mümkün değil direk niye ağlıyorsun diyip ağlamaya başlıyorsun.Bişeyi unutman veya sana unutturmak mümkün değil.Yani uyanıklıktada harikasın :) Renkleri bir kaç çalışmadan sonra öğrendin şimdi farklı bir renk gördüğünde bu ne renk anne diyorsun.Sayı saymayı zaten biliyorsun.Biri nerelisin diye sorduğunda annem,ben ,babam şivaşlıyız diyorsun.Bisiklet sürmeyi bile hemen öğrendin bizede öğretmeye çalışıyorsun.

En sevdiğin şarkı artık kulaklarımızı aşındırdı:)

Şimdi şarkımızı (diye başlıyorsun)

Günaydın
Hadi uyan uyan
Bir sekiz dokuz
Aynısı benim gibi yap

Aslında bu sabahları tv de yayınlanan çocuk programlarının birinde söylenen şarkı tabi bu senin versiyonun.İlk bu şarkıyı söylemeye başladığın zamanlar ne diyor diye düşünüyordum,sonra anladımki bu senin en sevdiğin şarkı..:)
Kısaca meleğim her halinle süpersin.İstenilen ,söylenen ve yapman gereken herşeyi başarıyla yapıyorsun.Dilerim hayatın boyunca bu başarıların devam etsin.
Meleğim seni çok seviyorrum diyerek sana olan sevamı anlatamamki bu çok başka bişey sana hissedilen hiç bir şeye hissedilemez,senin tadın senin kokun hiç bir şeyde bulnamaz.Yarenim, meleğim,saray gözlüm......